Aile…
Birçok çocuğun eğitim aldığı ilk kurumdur aile…
Çocuk; özel eğitime ihtiyaç duysun ya da duymasın ailenin çocuk üzerindeki etkisi çok büyüktür.
Söz konusu özel gereksinimli bir çocuk olursa, ailenin etkisi ve aileye düşen görev de iki-üç hatta on kat daha önemi arttırıyor.
Özel gereksinimli bir çocuğa sahip ailelerin eğitime erken katılımları; çocuğun gelişimleri için çok önemli iken bu katılımı sağlamak ilk başlarda pek de mümkün olmayabiliyor. Sebebi ise ebeveynlerin çocuğu kabullenme süreci ile ailenin eğitimde etkin rol almalarının arasında doğru orantılı bir ilişki olmasıdır.
Kabullenilme aşamasında olan bir çocuğun eğitiminde rol almak ne kadar sağlıklı ve faydalı olur?
Ailelerimize, önceliğimiz psikolojik destek sağlanarak çocuğun kabullenilme sürecinde ebeveynin hangi evrede olduğunun tespitinin yapılması ve bu süreci en sağlıklı şekilde tamamlayarak çocuğun eğitimi için aile-öğretmen-diğer bileşenler ile bilinçli ve sağlıklı etkileşim içinde olmalarının sağlanmasıdır.
Aile çocuğun özel eğitim sürecinde en etkili bileşenidir. Etkinliğin azalması ya da artması çocuğun özel eğitim sürecinde gelişimini ciddi oranda etkilemektedir. Her zaman velilerimize verdiğim bir örnek vardır; bir hafta 168 saatten oluşmaktadır. Özel gereksinimli birey bir haftada özel eğitim kurumundan iki-üç veya dört saat eğitim aldığını varsaydığımızda geriye kalan 164 saat ailenin yanında kalmaktadır. Özel eğitim kurumları eğitim sürecinde diğer bileşenler içerisinde yer alır ve aileye rehberlik etme rolünü üstlenmiştir. Eğitimin merkezinde ailenin olması gerekmektedir. Aksi takdirde çocuğun gelişiminde yol kat etmek çok ama çok zor olacaktır.
Ailenin eğitime doğru ve etkili katılımı, ailenin çocukla geçirilen her anı etkin şekilde kullanabilme becerisinin geliştirilmesi, çocuğun gelişimsel olarak belirlenen hedeflerine daha sağlam şekilde ulaşmasını sağlayacaktır.